Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

"Ημερολόγιο μιας απιστίας": παρουσίαση στις 25 Ιανουαρίου 2013, Bιβλιοπωλείο Rivergate Centre


Posted by Picasa

"Ημερολόγιο μιας απιστίας", Φιλελεύθερος, Κυριακή, 6 Ιανουαρίου 2013

ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ
Ημερολόγιο μιας απιστίας
Του ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΝΙΟΥ
Δεν είναι μόνο η θαυμάσια γραφή του Αιμίλιου Σολωμού, πυκνή σαν αμμουδιά, που σε κρατάει όμηρο από την αρχή έως το τέλος. Είναι και η συναρπαστικά σχολαστική αναφορά όρων και εννοιών της αρχαιολογίας που, λίγο ή πολύ, σε αναγκάζουν να γίνεις μέρος τους. Βοηθός, ίσως, του Γιώργου Δουκαρέλη: να πλένεις τα οστά, να τα βάζεις στα κιβώτια με τη σωστή θερμοκρασία, να βουρτσίζεις προσεκτικά τα τοι-χώματα, να του προσφέρεις μια μπίρα, σε εκείνα τα νυχτερινά ραντεβού, για να πάνε οι πίκρες (του) κάτω. Αλλά, ποιες πίκρες (του), αλήθεια; Ο άνθρωπος έχει απλώς ερωτευτεί τη φοιτήτριά του. Πού το βλέπετε
το κακό; Και από πότε ο έρωτας είναι απαγορευμένο είδος; Θα μου πεις, μα ο καθηγητής είναι ήδη παντρεμένος. Και λοιπόν; Ακόμα καλύτερα - για την αδρεναλίνη εννοώ. Ωστόσο, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος παλεύει με τη συνείδησή του, δεν είναι εύκολο να υποπέσει στο αμάρτημα, εάν είναι αμάρτημα, της μοιχείας, η σύζυγός του, γνωστή και καταξιωμένη δικηγόρος της Αθήνας, τον εμπιστεύεται εν λευκώ, τα αρπακτικά, όμως, της τοπικής κοινωνίας τον έχουν βάλει σημάδι, πετάνε τις υποψίες τους σαν σαΐτες εδώ και εκεί, άρα οφείλει να έχει τα μάτια του 14. Εξάλλου, δεν διακυβεύεται μονάχα η προσωπική του ζωή, διακυβεύεται και το επιστημονικό του κύρος. Η ανακάλυψή του, κυρίες και κύριοι, παρελαύνει σε όλα τα δημοσιογραφικά μέσα - ντόπια και ξένα.
Ο Αιμίλιος Σολωμού, που έχει δώσει προ πολλού δείγματα της λογοτεχνικής του δεινότητας, αποδεικνύεται εδώ, στο τελευταίο του μυθιστόρημα, ένας επιδέξιος αφηγητής. Η άνεση με την οποία μας μεταφέρει από
το παρόν στο παρελθόν, και ανάποδα, το εύρημα του γυναικείου σκελετού και της βεβαιότητας ότι, πίσω από αυτό, υπάρχει έγκλημα, η μεταπήδηση από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο αλλά και η διαρκής αγωνία
που τρυπάει την σπονδυλική μας στήλη καθιστούν το «Ημερολόγιο μιας απιστίας» ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα που διαβάζεται μονορούφι. Οι χαρακτήρες του συγγραφέα είναι πολύπλοκοι, σύνθετοι, κυκλοθυμικοί, ψάχνουν αποκούμπι που, συχνά, το βρίσκουν κάτω από τη γη. Η ανατομία της απιστίας (ή μήπως η απιστία της ανατομίας;), σε συνδυασμό με την δραματικά λεπτομερή σκιαγράφηση της μικρής, και αδηφάγας στην πραγματικότητα, κοινωνίας του νησιού ξεχωρίζουν μέσα στις γραμμές του βιβλίου το οποίο, κατά την άποψή μου, είναι άλλη μια πολύτιμη συμβολή του Αιμίλιου Σολωμού στην ποιοτική λογοτεχνία που τόσο πολύ την έχουμε ανάγκη.
«Εμφανίστηκαν ξανά στο φως του δειλινού σαν σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Οι φοιτητές ξεχύθηκαν από τον αχυρώνα και ο Δουκαρέλης με τους βοηθούς του, η προνομιακή τάξη, από τα δωμάτια που μίσθωσε η αρ-χαιολογική υπηρεσία. Ο κοινοτάρχης, κύριε πρόεδρε, ξεκλείδωσε τα ευρήματα, είδατε που σας έλεγα, όλα είναι στη θέση τους, τα κουτιά μεταφέρθηκαν μπροστά, στο δρόμο, απλώθηκαν πάνω σε ξύλινα τραπέζια,
στα τσιμεντένια καλντερίμια, τακτοποιήθηκαν σε σακούλες, καταγράφηκαν πιο σχολαστικά, βάθος, ημερομηνία εύρεσης, τετράγωνο, συντεταγμένες. Ο Αντώνης φορούσε ένα τριμμένο χαβανέζικο πουκάμισο,
σιγοψιθύριζε κάποιο τραγούδι, άνετος και χαλαρός, τα πέρασε από μια δεύτερη διαδικασία καθαρισμού. Τα έριξε σε χημικό διάλυμα στον κουβά με χαμηλή τάση ρεύματος. Τα διαβρωτικά άλατα μετακινήθηκαν προς τη μεταλλική σχάρα στο χείλος του κουβά. Έτσι αφαίρεσε το συσσωρευμένο ίζημα, κατάφερε να συγκολλήσει μερικά σπαράγματα και να συνταιριάσει με γύψο τα παλιά αγγεία. Ο Δουκαρέλης καθόταν μπροστά σ’ ένα ξύλινο τραπέζι, σημείωνε πληροφορίες στο ημερολόγιό του και κάπνιζε. Όταν εξαντλήθηκε ο καπνός, ξανα-γέμισε και πατίκωσε την πίπα του, μικροσκοπικά κομματάκια από το χαρμάνι του έπεσαν ανάμεσα στις σελίδες» (σ.σ.47- 48). Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Σελίδες: 325.

Πέμπτη, 1η Νοεμβρίου 2012