Ημερολόγιο μιας απιστίας” : Απέσπασε ευρωπαϊκό βραβείο λογοτεχνίας

07/10/2013

Γράφει η Αίγλη Τούμπα

Αιμίλιος Σολωμού,

Εκδόσεις Ψυχογιός,

Σελ. 325

 «Οι πνευματικοί άνθρωποι είναι και λίγο παραγνωρισμένοι και από τα ΜΜΕ και από την ίδια την πολιτεία», ανέφερε σε μια συνέντευξή του o Κύπριος συγγραφέας Αιμίλιος Σολωμού. Όταν όμως η αναγνώριση έρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

 «Συγχαρητήρια στον Αιμίλιο Σολωμού από την Kύπρο, έναν από τους νικητές του βραβείουλογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2013 που ανακοινώθηκε σήμερα στη Σουηδία!»,έλεγε το μήνυμα από την αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κύπρο.

 Πραγματικά μου έφτιαξε την ημέρα. Το μήνυμα ήταν καθαρό, με ανάρτηση της φωτογραφίας του συγγραφέα, ενός δικού μας ανθρώπου, χαμηλών τόνων, προσγειωμένου, αγαπητού μεταξύ των συναδέλφων του, ακόμη και από παλιούς μαθητές του που τον έχουν ως πρότυπο.

 Σκέφτηκα να επικοινωνήσω μαζί του, αλλά τόσο πρωί σίγουρα θα δίδασκε σε κάποια τάξη. Το ανάρτησα στο f/b και δεκάδες μηνύματα και ευχές άρχισαν να φτάνουν.

Τις επόμενες μέρες συναντηθήκαμε. Ένιωθα περήφανη που γνώριζα προσωπικά τον Αιμίλιο. Μια κυρία, αντικρίζοντάς τον μέσα στο βιβλιοπωλείο, με παραμέρισε και με ρώτησε αν ο κύριος είναι ο Αιμίλιος Σολωμού. Τη διαβεβαίωσα και την ενθάρρυνα να του μιλήσει.

 Μιλήσαμε λίγο. Φαινόταν συγκρατημένος, δεν ξέρω αν καταλάβαινε την αξία της διάκριση ενός δικού του βιβλίου.

 «Δεν το είπα ούτε στον εκδότη μου», μου εκμυστηρεύεται.

 Πάντα ο ίδιος, σκέφτομαι, φέρνοντας στον νου μου τις συναντήσεις που είχαμε πριν από μερικούς μήνες για την παρουσίαση του βιβλίου του, και την παρότρυνσή μου να δώσει συνεντεύξεις και όλα αυτά που απαιτεί μια καθώς πρέπει παρουσίαση ενός λογοτέχνη.«Κατάντησα μαϊντανός», μου είπε χαριτολογώντας ένα απόγευμα που είχα κανονίσει δύο ραντεβού απανωτά. «Πάω από κανάλι σε κανάλι και από εκπομπή σε εκπομπή».

 Το βιβλίο του, το “Ημερολόγιο μιας απιστίας”, είναι ένα μυθιστόρημα για τον χρόνο, τη φθορά, τη μνήμη, τον έρωτα και την απιστία, που ακροβατεί ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Μελετητής όχι μόνο του αντικειμένου [σπούδασε αρχαιολογία], αλλά και του χώρου [Κουφονήσια], αφού τα επισκέπτεται για να δώσει στον αναγνώστη την πραγματική διάσταση του χώρου, με πραγματικές εικόνες, ανθρώπινες φιγούρες με τα καθημερινά προβλήματά τους, γεύσεις και μυρωδιές από το Αιγαίο, ώστε να επιτρέψουν στο μυαλό να ταξιδέψει μέσα στις σελίδες και να ζήσει μαζί του τον μύθο.

Ο Γιώργος Δουκαρέλης, αρχαιολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επιστρέφει στις Μικρές Κυκλάδες, είκοσι χρόνια μετά την ανασκαφή που τον έκανε διάσημο και άλλαξε για πάντα την προσωπική και επαγγελματική του ζωή. Εκεί είχε ανακαλύψει το προϊστορικό λείψανο μιας εγκύου νεαρής γυναίκας που είχε δολοφονηθεί πριν από 5.000 χρόνια, ενώ στη διάρκεια της ανασκαφής είχε απατήσει τη σύζυγό του με μια φοιτήτρια. Αλλά τι γυρεύει ξανά στο Κουφονήσι έξι μήνες ύστερα από τη μυστηριώδη εξαφάνιση της συζύγου του, της πρώην φοιτήτριάς του;

Σήκωσα το τηλέφωνο κάπως συγκρατημένη. «Σου στέλλω ένα ερωτηματολόγιο, θα μπορέσω να το έχω μέχρι Πέμπτη πρωί;»

 Παρασκευή πρωί, μετά από κάποιο τεχνικό πρόβλημα, διάβασα τις απαντήσεις και προβληματίστηκα για τις αξίες που κουβαλά αυτός ο άνθρωπος, ότι δεν έχει καβαλήσει το καλάμι και δεν θέλει να δώσει τόση μεγάλη αξία σ’ ένα βραβείο.

 Aυτή η στιχομυθία άλλωστε, που δανείστηκα χωρίς την άδειά του από τη σελίδα του στο f/b, τα μαρτυρά όλα:

“Είμαστε περήφανοι που κάνεις τη μικρή μας νήσο μεγάλη! Ιδιαίτερα σε αυτές τις γκρίζες εποχές”, του έγραψε ένας φίλος του, και η απάντηση του Αιμίλιου: “Σε ευχαριστώ πολύ… αλλά είναι υπερβολή, εγώ να κάνω την Κύπρο μεγάλη. Μόνο για αστείο”.